இன்று தான்
முதன் முதலில் என்னைச்சுற்றி
நெருங்கிய சொந்தங்கள்கண்ணீர் மல்க எல்லோரும்...!
உறவினர்கள், நண்பர்கள்வந்து செல்ல
என் குடும்பத்தினர் மட்டும்பித்துப்பிடிதவர்களாய்...!
ஆறுதல் சொல்ல நினைக்கிறேன்ஆயினும் முடியவில்லை...!
அமைதியாய் கண்மூடியிருக்கிறேன்...!கருவில் உதித்து
கவனமாய் வளர்க்கப்பட்ட நாட்கள் !
சிறுமியாய் என் இல்லத்தில்சுற்றித் திரிந்த நாட்கள் !
பக்கத்துவீட்டு குழந்தைகளுடன்விளையாடித் திரிந்த நாட்கள் !
பள்ளி விடுமுறைக்காக காத்திருந்துபூர்வீகம் சென்ற நாட்கள் !
கல்லூரிக்குச் சென்றுநண்பர்களுடன் வாழ்ந்த நாட்கள் !
வாழ்வின் ஒவ்வொரு நிமிடமும்என் மனக் கண்முன்
பிம்பங்களாய் தோன்றி மறைகிறது !பின்
வாழ்க்கைப் போராட்டங்களைச் சந்தித்து
சலித்துப் போய் ...!இதோ,
நான் சிரித்து , அழுது , ரசித்துஇன்னும் சற்று நேரத்தில்
இங்கிருந்து பிரிந்துதனிமைத் தீயில்
நானும் கருகிடுவேன்...!
இருந்தும் நானின்றி அழுத
அடுத்த வீட்டு குழந்தைக்கு
ஆறுதல் சொல்கிறார்கள்
நான் கடவுளிடம் சென்றுவிட்டதாய்...!
4 comments :
Nice one indu...
Thanks hema:)
அருமையான உணர்வு!!
gooddd
Post a Comment